Ένα επίκαιρο κείμενο του 2010.Αφώτιστος Φιλέλλην: Πως (δεν) ξεπεράστηκε η οικονομική κρίση

Πηγή:Περιοδικό Ποιείν ( εδώ)

ΠΩΣ (ΔΕΝ) ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;)

Ι. Δεκέμβρης 2012

Όλα τα περιοριστικά μέτρα είχαν ληφθεί.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχασαν διαδοχικά τον 14ο και 13ο μισθό, ενώ μειώθηκαν τελικά κατά 3×7=21% όλοι οι μισθοί πάνω από τα 1200 ευρώ, αυτήν την τριετία.

Υπήρχαν σκέψεις για κατάργηση και του 12ου μισθού (γιατί να πληρώνονται ενώ ήταν σε άδεια ;) με το επιπρόσθετο επιχείρημα ότι οι περισσότεροι όντως ήταν σε άδεια σχεδόν ενιαυσίως (αφήστε δε το γεγονός ότι οι πιο δραστήριοι είχαν και μια επιχείρηση στο όνομα της γηραιάς μητέρας τους, της νοικοκυράς γυναίκας τους ή του 18χρονου παιδιού τους).

Όμως τα πενταετή και δεκαετή ομολογιακά δάνεια που έληγαν σε τακτά χρονικά διαστήματα και τα υψηλά ποσά για τόκους ανάγκασαν την κυβέρνηση να προχωρήσει σε όλο και πιο σκληρά μέτρα.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η αύξηση της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας σχεδόν με γεωμετρική πρόοδο. (μείωση του ΑΕΠ κατά 1.5 , 4.0 και 6.7 % τα έτη 2010, 2011 και 2012). Είχαμε πάρει διαζύγιο με την ανάπτυξη.

Χιλιάδες μικρομεσαίοι έκλειναν αναγκαστικά τις επιχειρήσεις τους για να μην οδηγηθούν στην φυλακή, εξαιτίας της νέας νομοθεσίας περί προσωποκράτησης λόγω χρεών. Μερικοί διατήρησαν μυστικά μόνον το τμήμα της επιχείρησης που απευθυνόταν στην μαύρη οικονομία. Πολλοί βαλκάνιοι οικονομικοί μετανάστες επέστρεψαν στις εστίες τους, ενώ παρέμειναν οι περισσότεροι Ασιάτες και Αφρικανοί, αφού η ύπαρξή τους σε συνδυασμό με τον φόβο που καλλιεργείτο συστηματικά στον καταταλαιπωρημένο λαό, απέδιδε στις διωκτικές αρχές τουλάχιστον τον μειωμένο μισθό τους και τα επιδόματα επικινδυνότητας.

Η ανεργία είχε κορυφωθεί σε επίπεδο ρεκόρ (17%). Παππούδες και γιαγιάδες άρχισαν να εξαντλούν το εφ’ άπαξ τους και τις αποταμιεύσεις τους για να σώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους από την ανέχεια.

Οι κλοπές , διαρρήξεις και ληστείες είχαν αυξηθεί δραματικά. Τα όργανα της τάξης λόγω της ανέχειας τους έκαναν διπλή δουλειά. Όταν π.χ. έπιαναν κάποιο διαρρήκτη υπεξαιρούσαν τα περισσότερα κλοπιμαία που τα προωθούσαν στην μαύρη αγορά, ενώ άφηναν και μερικά ως πειστήρια του εγκλήματος. Συνήθειες της παλιάς χωροφυλακής και αστυνομίας του ‘ 50 και του ΄60 έκαναν ξανά την εμφάνισή τους:
δωρεάν κρέας οι της αγορανομίας, απλήρωτο έρωτα οι των ηθών …

Οι σύγχρονες συμμορίες κυκλοφορούσαν με θωρακισμένες Mercedes και Hummer που είχαν κατασχεθεί από μεσαιο-λαμόγια και είχαν δημοπρατηθεί από τράπεζες και τον ΟΔΔΥ.

Αρκετές άνεργες και φοιτήτριες από την επαρχία αναγκάσθηκαν να κάνουν αρχικά περιστασιακά και στη συνέχεια μόνιμα το … αρχαιότερο επάγγελμα. Ο σύλλογος εκδιδομένων γυναικών διοργάνωνε συχνά πορείες διαμαρτυρίας γιατί η ανεπίσημη (μαύρη) πορνεία αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο τόσο για την δημόσια υγεία (ασθένειες ξεπερασμένες όπως ωχρά σπειροχαίτη, ηπατίτιδα κ.λ.π. άρχισαν να επανέρχονται) όσο και να κλείσουν και τα τελευταία “σπίτια”. Πολλές αλλοδαπές πόρνες αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν στις βορειότερες και ισχυρότερες οικονομικά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ακολούθησαν και τα άνεργα αρσενικά, τα οποία ειδικεύθηκαν ως συνοδοί καλοδιατηρημένων κυριών μεγάλης ηλικίας ημεδαπών αλλά κυρίως αλλοδαπών. Επειδή οι τιμές και σ’ αυτό το επάγγελμα ακολουθούν τους νόμους προσφοράς και ζήτησης, οι πιο τσιγκούνες της βόρειας Ευρώπης, οι Γερμανίδες, προτιμούσαν την out of season εξυπηρέτηση, δηλ. Μάρτιο, Απρίλιο και Σεπτέμβριο , Οκτώβριο , όπου οι τιμές του όλου πακέτου (εισιτήρια, ξενοδοχείο και συνοδός) και η θερμοκρασία ήταν πολύ ικανοποιητικές.

Για ν’ αρχίσει να επιλύεται το πρόβλημα της χώρας έπρεπε να αποκτήσουμε ρυθμούς ανάπτυξης τύπου Κίνας της τάξης του 8% , να γίνουμε από κακομαθημένος κεραμιδόγατος η τίγρης της ΝΑ Ευρώπης, αλλά πως θα βρίσκαμε κεφάλαια ;

Οι πιθανές πηγές ήταν :
α. κεφάλαια Ελλήνων
β. κεφάλαια εξωτερικού

Η κυβέρνηση παρακάλεσε τους Έλληνες εφοπλιστές αλλά …το πλείστον εκώφευσεν.
Οι παρακλήσεις της κυβέρνησης και του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού για υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων δεν έπιασαν τόπο, εκτός από ολιγάριθμες εξαιρέσεις Ελληνο-αμερικάνων πρώτης γενιάς, μεγάλης ηλικίας, που ήθελαν να επιστρέψουν στην γενέθλια γη και - με την απλήρωτη διαφήμιση - να εκλεγούν, στη συνέχεια, στο ελληνικό κοινοβούλιο στο σώμα των βουλευτών αποδήμων Ελλήνων, για λόγους υστεροφημίας.

Οι κάτοχοι κεφαλαίων ελληνικών συμφερόντων που είχαν αποκτηθεί μέσω της διαπλοκής με την πολιτική εξουσία τα είχαν ήδη διασφαλίσει σε εξωχώριες εταιρείες , ξεπλένοντάς τα – όταν αυτό απαιτείτο- μέσω των διεθνών χρηματιστηρίων και ναυτιλιακών επιχειρήσεων μέσω ενός στρατού “ταλαντούχων και νεότατων εφοπλιστών-βιτρίνα “, αποκτώντας έτσι μεγάλη περιουσία σε ακίνητα και μετοχές, blue chips και -ως ολίγον πατριώτες- ολίγα ελληνικά κρατικά ομόλογα με επιτόκιο της τάξης του 6.5% .

Λόγω του νόμου της βουλευτικής ασυλίας είχαν παραγραφεί όλα τα κακουργήματα οικονομικής φύσης των πολιτικών. Κάποιες πατριωτικές “τρομοκρατικές” οργανώσεις με ονόματα όπως ”Οργάνωση Γιώργος Θαλάσσης” της πατριωτικής αναρχίας, η μυστική επαναστατική ομάδα ”Δικαιοσύνη του λαού” που αναβίωσε στην χώρα μας την ομάδα του Ρώσου Σεργκέι Γκενάντιεβιτς Νετσάγιεφ κ.λ.π., σχεδίαζαν με πολύ προσεκτικά βήματα απαγωγές παιδιών και προσφιλών συγγενών πολυδιαπλεκόμενων μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλοπολιτικών (ιδιαίτερα πρώην υπουργών Εθνικής Αμύνης, Υγείας και ΠΕΧΩΔΕ, δηλ. αυτά με τους υψηλότερους προϋπολογισμούς για έργα και προμήθειες) για λήψη λύτρων αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ κάθε φορά.

Με τον τρόπο αυτό , αφενός μεν τροφοδοτείτο ανωνύμως ο «Λογαριασμός Αλληλεγγύης για την Απόσβεση του Δημόσιου Χρέους» στην Τράπεζα της Ελλάδος, με κωδικό 26132462 (στον οποίο, ω αφελείς αναγνώστες, … καλείστε να συνεισφέρετε από το υστέρημά σας) και αφετέρου χρηματοδοτούνταν στην περιφέρεια συνεταιρισμοί νέων φτωχών αγροτών (δηλ. οι περισσότεροι ήταν νέοι απόφοιτοι χαμηλόβαθμων ΑΕΙ και ΑΤΕΙ διαρκώς άνεργοι με το φραπόγαλα το πρωί στην καφετερία και στο bar-άκι -για ποτάκι- το βράδυ) που παρακολουθούσαν διαδοχικά, κατόπιν ενεργειών των τοπικών βουλευτών “σεμινάρια κατάρτισης” (αρκετά εκ των οποίων μαϊμού) το τέλος της δεκαετίας του ’90 και ως το 2005 και που με την πάροδο του χρόνου κληρονόμησαν αγροτική γη), συνεταιρισμοί γυναικών, οι βιολογικές καλλιέργειες, η πράσινη οικονομία…

Παράλληλα, με την παραδοσιακή καλλιέργεια ινδικής καννάβεως (για την ποιότητα της οποίας ερίζουν διάφορες περιοχές της χώρας και -ω ναι- αγαπητοί αναγνώστες, αναγράφω ότι η άριστη είναι της περιοχής των Ζωνιανών και τα ευρύτερης περιοχής Ρεθύμνης έναντι της Καλαμάτας, της Ηλείας, των Τρικάλων κ.λ.π. γιατί ένας σύντεκνος με σημαδεύει με ένα ΑΚ-47 (κοινώς Kalashnikov), εμένα τον οπλισμένο με αρκετό σαρκασμό εραστή της τέχνης της ανάγνωσης και της γραφής) και ακολουθώντας το παράδειγμα των πρώην ανατολικών χωρών της κεντρικής Ευρώπης, δημιουργήθηκε μια αξιόλογη καλλιέργεια παπαρούνας με σκοπό την παραγωγή μορφίνης, ηρωίνης και άλλων oπιοειδών, για την εγχώρια αγορά.

Η κυβέρνηση διαπραγματεύθηκε με τις χώρες του κόλπου και - με αντάλλαγμα επενδύσεις 40 δις. Ευρώ- υπέγραψε συμφωνία μετανάστευσης αρχικά δέκα χιλιάδων νεαρών βαμμένων ξανθιών (δύο χιλιάδες απ’ αυτές με μπλε οφθαλμούς χωρίς έγχρωμους φακούς επαφής μετά από εξέταση Άραβα οφθαλμιάτρου) για να εργασθούν ως γραμματείς σε αραβικές επιχειρήσεις, με την προαίρεση           (option) της επέκτασης της συμφωνίας την επόμενη πενταετία έως του συνολικού αριθμού των 50.000 ξανθιών και ξανθοκαστανών με αντίστοιχες επενδύσεις. Η συμφωνία αυτή ονομάσθηκε η μεταναστευτική “κάθοδος των μυρίων ξανθιών“ (κατά τα αρχαία πρότυπα). Ως νέο Ellis Island ορίσθηκε η νήσος Μύκονος, όπου οι γραμματείς εξετάζονταν από Άραβες ιατρούς και αυτές με τους μπλε οφθαλμούς από Άραβα οφθαλμίατρο, ενώ ελάμβαναν και αραβικά ψευδώνυμα όπως Azeeza (πολύτιμη), Faatina (σαγηνευτική) , Nada (γενναιόδωρη) κ.λ.π. από την σχετική κοινή υπηρεσία μετανάστευσης των χωρών του κόλπου που είχε εγκατασταθεί εκεί.

Αρκετές απ’ αυτές (στόχος είναι τα λεφτά) πέρασαν στα χαρέμια των εμίρηδων και άλλων αξιωματούχων, με το αζημίωτο φυσικά: τα πετρελαιο- χρήματα έρρεαν άφθονα και οι συγγενείς των τολμηρών Ελληνίδων (ως ναυτικοί ειδικού τύπου) ανακουφίστηκαν με τα μηνιαία εμβάσματα που άρχισαν να καταφθάνουν, παρά την αρχική αμηχανία και ντροπή τους, που οι κόρες τους κλυδωνίζονταν σε νεροστρώματα και επέπλεαν σε πελώριες μπανιέρες με jacuzzi σε βίλλες και σε σουίτες ξενοδοχείων 7 αστέρων στις χώρες του κόλπου.

Ταυτόχρονα στον “καλλιτεχνικό” χώρο η κατάσταση θύμιζε Ρωσία του 1990. Χορευτές και χορεύτριες έγινα ”καλλιτέχνες” του strip show. Οι σχολές χορού έκαναν βραδινά τμήματα 8 με 12 όπου οι φθασμένοι ”καλλιτέχνες” δίδασκαν τα νέα φυντάνια (πολλά από τα talent show των ιδιωτικών καναλιών).

Το όλο θέμα ολοκληρώθηκε με μια άνευ προηγουμένου βιοτεχνία porno (που στελεχώθηκε από άνεργους/ες ηθοποιούς αλλά κυρίως από γλαστρίτσες, χαμένες και μη υποψήφιες διαγωνισμών ανδρικών περιοδικών και άλλες TV περσόνες ) που σύντομα ξεπέρασε σε πωλήσεις την Ουγγαρία, την Τσεχία και την Ρουμανία μαζί. Τα γυρίσματα γίνονταν στα στούντιο Pallini-wood και Peania Film Studio και στους εναπομείναντες αρχαιολογικούς χώρους όπου τα αντίστοιχα μουσεία (Ακρόπολη, Δελφοί, Ολυμπία, Βεργίνα κ.λ.π.) χρησιμοποιούνταν για επιλεγμένες σκηνές τις ώρες μη λειτουργίας τους
Είχαμε –βλέπετε- το συγκριτικό πλεονέκτημα του αρχαιο- ελληνικού πολιτισμού. Ήδη από τις δεκαετίες του 50 και 60, υπήρχε έντονη η τάση στο Holywood, η αρχαία Ελλάδα και η μυθολογία να απασχολούν πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Ο Μέγας Αλέξανδρος, οι 300 του Λεωνίδα (χωρίς τους 700 Θεσπιείς), η Τιτανομαχία, ο Τρωϊκός πόλεμος και η ωραία Ελένη , κ.λ.π. έγιναν «πρωταγωνιστές» μεγαλειωδών κινηματογραφικών παραγωγών με λαμπερό καστ, ενώ remake επαναληφθήκαν από το 2000 και μετά.

Βέβαια, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης οι προστεστάντες Αμερικανο-γερμανοί ηγέτες των εργοδοτών ασκούσαν δριμεία κριτική, διότι με τέτοιες ταινίες θα “χάλαγε“ και το δικό τους εργατικό δυναμικό, αφού θα διερωτείτο : πώς οι Έλληνες κατάφεραν να εφεύρουν την δραματική τέχνη, τις καλές τέχνες, τη φιλοσοφία, τα μαθηματικά και την ιατρική, γιατί στις ταινίες φαινόταν να περνούν όλη την ώρα τους, σε πολιορκίες των πόλεων, κατακτώντας τον τότε γνωστό κόσμο, εκδιώκοντας τους Πέρσες και άλλους βαρβάρους, σε βιασμούς γυναικών και λεηλασίες, σε οινοποσία κ.λ.π. Δεν είχαν καταλάβει ότι οι Έλληνες και ιδιαίτερα οι Αθηναίοι, χρησιμοποιούσαν σκλάβους και μέτοικους όπως ακριβώς οι Βρετανοί την περίοδο της αποικιοκρατίας. Όμως, τελικά οι νόμοι του ελευθέρου εμπορίου απεσόβησαν τον κίνδυνο της απαγόρευσης της εξαγωγής των προϊόντων της ελληνικής βιοτεχνίας porno.

Μεσω του internet κυκλοφορούσαν demo με porno που ο Καλιγούλας του Guccione εθεωρείτο ταινία κατάλληλη για άνω των 13 ετών. Η θεματολογία ενέπνεε τους Ευρωπαίους γιατί αναφερόταν σε διάσημες λεσβίες ποιήτριες όπως η Σαπφώ , η Ήρριννα, σε αμφιφυλόφιλους Αθηναίους όπως ο Αλκιβιάδης που το έριχνε διαρκώς έξω, και τις διάσημες εταίρες όπως η Ασπασία του Περικλή, χορεύτριες του Βυζαντίου, όπως η Θεοδώρα, κόρη αρκοτρόφου (θηριοφύλακα) των Πρασίνων στον ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης και - σύμφωνα με τα λεγόμενα του Προκόπιου- εταίρα και κατόπιν σύζυγος του Ιουστινιανού κ.λ.π.

Τα σενάρια ήταν έτοιμα σχεδόν από την αρχαιοελληνική γραμματεία, αν τα κοιτούσες με μια λοξή–porno ματιά : Για παράδειγμα στην κωμωδία «Αχαρνής», ο Αριστοφάνης κατηγορεί την Ασπασία για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι το Μεγαρικό Διάταγμα που εξέδωσε ο Περικλής, το οποίο απαγόρευσε στα Μέγαρα τη διεξαγωγή εμπορίου με τους Αθηναίους και τους συμμάχους τους, ήταν πράξη εκδίκησης επειδή κάποιοι Μεγαρείς απήγαγαν ….πόρνες από τον οίκο της Ασπασίας.

Αλλά όλα αυτά δεν αρκούσαν για τα δημόσια οικονομικά. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας αντιμετώπισης του χρέους ήρθε σε διαπραγματεύσεις με την Κίνα και την Βραζιλία που ήταν πλέον η 1η και η 7η παγκόσμια οικονομική δύναμη, αντίστοιχα ώστε να πληρώνουν τον “Φόρο Παρθενώνα” δηλ. το 0.1 % του ΑΕΠ ετησίως, ώστε να έχουν την ευκαιρία τα εκατομμύρια νεόπλουτων Κινέζων και Βραζιλιάνων (γνωστοί φίλοι της αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας, ιστορίας και φιλοσοφίας που συχνά δίνουν αρχαιοελληνικά ονόματα στα παιδιά τους όπως οι ποδοσφαιριστές Leônidas da Silva, Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira και ιατρός MD, Ph.D , κ.λ.π.) τουριστών να έρχονταν να επισκεφθούν τους σημαντικότερους εναπομείναντες αρχαιολογικούς χώρους μαζί με τα αντίστοιχα μουσεία (Ακρόπολη, Δελφοί, Ολυμπία, Βεργίνα κ.λ.π.) με την προϋπόθεση ότι την εκμετάλλευση θα είχε για μία 50-ετία ελληνο-κινεζο-βραζιλιάνικη κοινοπραξία, που θα αναλάμβανε αυτά που οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν σχεδόν λησμονήσει, όπως νέα μουσεία με θεματικά πάρκα, ξενοδοχεία κ.λ.π. σχεδιασμένα από αρχιτέκτονες διεθνούς βεληνεκούς, με το κύριο επιχείρημα ότι αμερικανο-εβραϊκά hedge funds με επικεφαλής τον George Soros , που είχαν ήδη δανείσει την χώρα και η οποία δεν μπορούσε να τα αποπληρώσει (ούτε καν τους τόκους), πίεζαν για την επιθετική εξαγορά αυτού του εναπομείναντος θησαυρού.

ΙΙ. Μάιος 2013

Η σκληρή πραγματικότητα, όπως εκφραζόταν από τις υποδείξεις-διαταγές των τεχνοκρατών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αρχικά και -στη συνέχεια- του Νομισματικού Ταμείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ιδρύθηκε με αφορμή την κρίση της ελληνικής οικονομίας, έχει ξεπεράσει την πλούσια φαντασία μου, όπως φαίνεται από την πρόβλεψη του τεύχους Ι, αφού αναφέρονται σε “θεραπεία σοκ” με πτώση 15% του ΑΕΠ το 1ο έτος της νέας θεραπείας, που θυμίζει την διατήρηση καρκινοπαθούς, κοντά στο τελευταίο στάδιο, υπό καταστολή για να μειωθεί η ραγδαία εξελισσόμενη καρκινογένεση, ώστε με χρήση πειραματικών φαρμάκων (λ.χ. από δηλητήριο σκορπιού) να παραταθεί –κατά τι - η άθλια, ομολογουμένως, ζωή του ασθενούς.

Οι μισθοί στο Δημόσιο μειώθηκαν κατά 20%, οι συντάξεις κατά 25%, νοσοκομεία έκλεισαν, απολύθηκε προσωπικό, χαμηλο-συνταξιούχοι πέθαιναν. Ως αποτέλεσμα, ο στόχος μείωσης του ελλείμματος κατά έξη ποσοστιαίες μονάδες (από 14 στο 8%), όσες ήθελε και η ελληνική κυβέρνηση τώρα (!), επιτεύχθηκε. Παράλληλα εξαφανίστηκε το εμπορικό έλλειμμα. Ο δείκτης ανεργίας όμως εκτινάχθηκε στο 22%.

Παλαιότερα , οι ξένοι οικονομικοί αναλυτές είχαν δει μόνον το ορατό μέρος της κατάστασης στην χώρα μας. Ειδικά οι προτεστάντες έλεγαν ”οι Έλληνες πολιτικοί δεν βλέπουν το δημόσιο χρέος ως χρέος αλλά ως εθνικό εισόδημα” . Με την υψηλότερη διαφθορά, μαύρη και γκρίζα οικονομία στην Ε.Ε., της τάξης του 40%, τελικά πολλοί Έλληνες μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση. Το 2012, το επίσημο ΑΕΠ έπεσε 15%, αλλά αυτό σήμαινε ότι το συνολικό ΑΕΠ ήταν +40% -15% = +25% πάνω από το επίσημο.

Για να μην αισθάνονται μειονεκτικά και - γενικώτερα - για να μην δημιουργείται καταναλωτικό ψυχολογικό τραύμα, ειδικά στον πληθυσμό έως 40 ετών, που είχε αναθραφεί και ενηλικιωθεί κυριολεκτικά “στα πούπουλα”, ψηφίσθηκε ειδικός νόμος ότι στην αρχή και στο τέλος κάθε διαφημιστικού spot πρέπει να αναγράφεται με κόκκινα γράμματα προειδοποίηση π.χ. ” ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΑΥΤΟ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΟΧΟ ΕΤΗΣΙΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 50.000 ΕΥΡΩ”, ενώ ανάλογα ίσχυαν για τις έντυπες και υπαίθριες διαφημίσεις. Αυτός ήταν ο πιο επαναστατικός νόμος ταξικής συνείδησης. Δηλ. τώρα ένα αυτοκίνητο αξίας 100.000 ΕΥΡΩ το οδηγούσε ή ένας πραγματικά μεγαλοαστός ή ο αρχηγός σημαντικής συμμορίας.

Όμως για την ικανοποίηση της ζήτησης σε καταναλωτικά προϊόντα-φίρμες, και ιδιαίτερα για το ματαιόδοξο γυναικείο φύλο, τοπικοί επιχειρηματίες σε συνεργασία με την κυνηγημένη Ιταλική camorra από την ευρύτερη περιοχή της Νάπολης, αποφάσισαν από κοινού να επιχειρήσουν να στεγάσουν σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και βιοτεχνίες, την νέα ελληνική βιοτεχνία προϊόντων “μαϊμού”, για όσα προϊόντα υπήρχε συγκριτικό πλεονέκτημα τοπικής παραγωγής, σε σχέση με τα αντίστοιχα κινεζικά ή ασιατικά.

Η κοινωνική αναταραχή, που είχε ήδη ξεκινήσει τον Δεκέμβρη του 2008, πριν την επίσημη εμφάνιση της οικονομικής κρίσης στην χώρα, περιορίστηκε, μόνο όταν άρχισε να γιγαντώνεται το κύμα μετανάστευσης στο εξωτερικό, κυρίως από πτυχιούχους. Σχεδόν το 80% των νέων μηχανικών, οικονομολόγων, και ιατρών που σπούδασαν στο εξωτερικό και ένα σημαντικό ποσοστό των νέων πτυχιούχων από ελληνικά πανεπιστήμια, καθώς και οι δικηγόροι που είχαν μεταπτυχιακό ευρωπαϊκών σπουδών, μετανάστευσε σταδιακά.

Απόφοιτοι γερμανικών σχολείων με σπουδές στην Ελλάδα ή σε γερμανόφωνα πανεπιστήμια, ήταν οι πρώτοι που μετανάστευσαν στην Γερμανία, την Αυστρία και στο γερμανόφωνο τμήμα της Ελβετίας. Ακολούθησαν οι αγγλόφωνοι , που πήγαν εκεί που ήταν οι δουλειές : Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία, ακόμη και υπερατλαντικά ( ΗΠΑ, Καναδά , Αυστραλία, οι πιο θαρραλέοι έφτασαν ως την Κίνα ή το Βιετνάμ). Μερικοί ισπανόφωνοι, μετά από ταχύρρυθμα μαθήματα πορτογαλικών πέταξαν ως την μακρινή Βραζιλία.

Στα αεροδρόμια της Φρανκφούρτης και του Βερολίνου κοπάδια νέων έφταναν και έψαχναν για δουλειά : μερικοί ζήταγαν δουλειά στα εστιατόρια που είχαν καταφέρει να στήσουν οι γέροντες πια (που δούλευαν 16ωρα ακούγοντας στο πρωτόγονο κασσετοφωνάκι την ανατολίτικη υπέροχη φωνή-λυγμό του Καζαντζίδη «τον σταθμό του Μονάχου » την δεκαετία του ‘ 60-70) και που τα διατηρούσαν τα παιδιά τους, ενώ αυτοί πηγαινο-έρχονταν στην αρχή με μερσεντέ και μπεμβε στην εγκαταλελειμμένη ελληνική επαρχία και ύστερα –λόγω των προϊόντων προβλημάτων υγείας- αεροπορικώς. Η ορθοστασία των νέων σερβιτόρων είχε τριπλό όφελος : ένα καλό μισθό, εκμάθηση της γερμανικής και ενίοτε ολονύκτια “αποζημίωση” με Γερμανίδες κάθε ηλικίας.

Στην Grand Place των Βρυξελλών και στους γύρω δρόμους των διαφόρων επαγγελμάτων των μεσαιωνικών συντεχνιών (κρεοπωλών, σιδηρουργών, υφαντουργών κ.λ.π.) στα μπιστρό και τα καφενεία που κάθονταν, πριν 150 χρόνια, οι πρωτοπόροι του επιστημονικού σοσιαλισμού και άλλοι πολιτικοί πρόσφυγες (Victor Hugo, Pierre Joseph Proudhon, κ.λ.π. ) εμφανίστηκαν πινακίδες που έγραφαν “ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ” ή “ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ” σε bar με strip show, αντίστοιχες με το ”ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΒΟΥΛΓΑΡΕΣ” σε κέντρα διασκέδασης στην χώρα μας την χρυσή δεκαετία του ’90., που οι περισσότεροι πρωτοείδαμε στην προβολή της ταινίας “Βαλκανιζατέρ” του Σ. Γκορίτσα.

Στα bar με strip show, οι ελληνικής καταγωγής «καλλιτέχνες χορού» και των δύο φύλων έβγαλαν καλά λεφτά. Η διασκέδαση στις Βρυξέλλες απέκτησε μια ακόμα γεύση, και έτσι περιορίσθηκαν αισθητά οι μετακινήσεις αναψυχής του γιγαντιαίου πολυεθνικού στρατού του μηχανισμού της Ε.Ε στο Παρίσι. Εκεί παίχθηκαν και αρκετά ειδύλλια (συγγνώμων καψούρες) μεταξύ προνομιούχων ελλήνων αξιωματούχων και των δύο φύλων και των σκληρά εργαζόμενων ”καλλιτεχνών”.

Μάλιστα δημιουργήθηκε και θόρυβος από απόπειρα αυτοκτονίας νεαρού “καλλιτέχνη” που είχε μακρόχρονο δεσμό με καλοδιατηρημένη 60άρα Επίτροπο, ικανή αλλά άστατη με πρότερους γάμους, η οποία τον χώρισε για το κορμί γάλλου αντεραστή του από την Μασσαλία. Οι ειδικοί διέγνωσαν μια φαντασιακή αιμομικτική σχέση του 27χρονου και του διπλασίασαν την φαρμακευτική δόση μήπως και θεραπευθεί. Στις ελληνικές φυλλάδες κοινωνικού σχολιασμού (social gossip ) έκαναν εμφάνιση νέες στήλες όπως EEC-BRUSSELS BY NIGHT, THE GREEK BERLIN, GREEK LONDON κ.λ.π. ενώ προσελήφθηκαν Έλληνες φοιτητές που σπούδαζαν στα ξένα -και αντιλήφθηκαν σύντομα το μάταιο του διαβήματός τους- ως τοπικοί ανταποκριτές και φωτογράφοι, μειώνοντας –κατά τι περαιτέρω- την ανεργία της ελληνικής διασποράς στην Ε.Ε..

Πως όμως έγινε εξωστρεφής η ελληνική οικονομία στον τομέα της διασκέδασης; Για πολλούς λόγους, έπρεπε ν’ “ασπρίσει” τουλάχιστον ένα μέρος από το συσσωρευμένο μαύρο χρήμα (40% του ΑΕΠ της χώρας).Οι περισσότεροι επιχειρηματίες μετά τον εμφύλιο ήταν ή μαυραγορίτες ή αριστεροί (που δεν μπορούσαν να διορισθούν στο δημόσιο) και κατάντησαν επιχειρηματίες, οι οποίοι με την μαύρη οικονομία εκδικούνταν το αριστερό ή δεξιό ελληνικό κράτος, αντίστοιχα. Οι επιχειρηματίες της νύκτας (του κόσμου και του υποκόσμου χωρίς σαφή διάκριση) ήταν πάντα τολμηροί θέλοντας να εκμεταλλευθούν αυτήν την μοναδική ευκαιρία που παρουσιάσθηκε.

Μάλιστα, οι φήμες λέγανε ότι ο τέως Πρόεδρος του ΔΝΤ που αντικατέστησε τον Σαρκοζί στην Προεδρία της Γαλλίας είχε παρέμβει δυναμικά – μέσω του άμεσου βοηθού του - υπέρ της ραγδαίας εξαγωγής της ελληνικής επιχειρηματικότητας μέσω της διείσδυσης της στις πλουσιότερες ευρωπαϊκές χώρες και στον τομέα της διασκέδασης, όπως εστιατόρια με νέα ελληνική κουζίνα με μουσική υπόκρουση τις εργάσιμες μέρες και με live αργίες και εορτές(νέο κύμα, Θεοδωράκης, Χατζηδάκης, Dalaras, και άλλοι γαλλοτραφείς ή/και γαλλομαθείς) καθώς και bar με strip show, με σκοπό την δημιουργία ισχυρής παραγωγικής βάσης στον τομέα της ψυχαγωγίας και την συνεπαγόμενη απασχόληση Ελλήνων έστω και στα ξένα.

Το όλο επενδυτικό εγχείρημα ανελήφθη λοιπόν από τους εκδιωχθέντες από το θαλάσσιο μέτωπο του ευρύτερου φαληρικού κόλπου στις παραλίες του Αλίμου, Ελληνικού, Γλυφάδας και Βούλας έλληνες επιχειρηματίες, που κάποτε είχαν φημισμένα κέντρα διασκέδασης (ΦΑΝΤΑΣΙΑ κ.λ.π.), από τα οποία τα πιο ευτελή και έρημα κατεδαφίστηκαν και πέρασαν στην ανακύκλωση μέσω του συνεταιρισμού ρομά Ανω Μαγούλας ( που κάθε μέλος του είχε κατά μέσον όρον 4 παιδιά) ενώ τα πλέον ευπρεπή διαμορφώθηκαν σε καταυλισμούς-ιδρύματα άστεγων ελλήνων με έντονο σύνδρομο μετατραυματικού stress, αφού σε μια 4ετία τα είχαν χάσει όλα : αυγά, αυτοκίνητα , σπίτι , πασχάλια , εξοχικά, μερικοί δε και άλλες γεύσεις ( γκαρσονιέρα, γκόμενα κ.λ.π.)

Όμως δημιουργήθηκε το εξής πρόβλημα : To Υπουργείο Φορολογίας και Οικονομικών της ΕΕ ζήτησε από το Παραρτημά της στην Ελλάδα, την εφαρμογή του πόθεν έσχες και του νόμου περί μαύρου χρήματος στους επενδυτές. Ακόμα και η χαλαρή εφαρμογή των παραπάνω απεκάλυψε το γεγονός ότι οι ελπιδοφόροι έλληνες επενδυτές και πρώην επιχειρηματίες των φημισμένων κέντρων διασκέδασης-μεγάρων πολιτισμού (όπου διασκέδαζαν συχνά οι διάφοροι σύλλογοι ΑΘΗΝΑΙΩΝ Κρητών, Μανιατών, Ποντίων, Μακεδόνων, Βλάχων, Σαρακατσάνων και άλλων φυλών της χώρας μας, μαζί με τις διάφορες συνδικαλιστικές παρατάξεις ή κομματικές οργανώσεις των δύο μεγάλων κομμάτων) ήταν φοροφυγάδες ή φοροκλέπτες: το 30% δήλωνε ζημιά ενώ το 40% ετήσιο εισόδημα το μισό του οδοκαθαριστή .

Τέλος πάντων λόγω του επείγοντος, με συνοπτικές διαδικασίες και μικρά σχετικά πρόστιμα, αφού, λόγω της προϋπάρχουσας φορολογικής νομοθεσίας, οι επιχειρηματίες της νύχτας είχαν αναγκαστεί να δηλώσουν εισοδήματα από άλλες πηγές ή δραστηριότητες (ενοίκια, άλλες επιχειρήσεις) και χρησιμοποιώντας τις ευεργετικές διατάξεις για κέρδη που απέκτησαν και φορολογούνται με ειδικό τρόπο όπως αυτά από το χρηματιστήριο, τα λαχεία και άλλα τυχερά παιχνίδια (στα οποία ομολογουμένως είχαν πολλαπλάσια τύχη από τον γενικό πληθυσμό) επιλύθηκε και αυτό το πρόβλημα και ήδη από το 2013, η ελληνική οικονομία έγινε -επιτέλους- εξωστρεφής, και άρχισε να ανθεί πλέον η νέα εξαγωγική ελληνική επιχειρηματικότητα στον τομέα της διασκέδασης στην δυτική Ευρώπη και κυρίως στο Βέλγιο, την Γαλλία και την Γερμανία με ίδρυση εστιατορίων καθώς και bar με strip show, όπου εκεί οι αντιρρήσεις της τοπικής μαφίας κάμφθηκαν έναντι πληρωμής δικαιώματος προστασίας 10-15 % επί του τζίρου .

Με ανοικτό πλέον το φαληρικό θαλάσσιο μέτωπο μπορούσαν να πραγματοποιηθούν πάλι μαζικά- μετά από 40 έτη - τα μπάνια του φαλιρισμένου λαού στην περιοχή του Π. Φαλήρου και του Ελληνικού όσοι Αθηναίοι είχαν το ψυχικό σθένος να καταφθάσουν πεζή από τον Δήμο Κεντρικής Νότιας Αθήνας (δηλ. τους γειτονικούς πολυπληθείς δήμους Μοσχάτου, Καλλιθέας, Νέας Σμύρνης κ.λπ. προ του σχεδίου Καλλικράτη) διότι η βενζίνη έφθασε στα 2,7 ευρώ το λίτρο και το εισιτήριο των μαζικών μέσων μεταφοράς 3 ευρώ.

Τα επί πανάκριβων οχημάτων πολύ υψηλού κυβισμού νέο-λαμόγια και τα τυχερά τέκνα τους, που ευνοήθηκαν ιδιαίτερα από την 4ετή κρίση όπως οι μαυραγορίτες την περίοδο της κατοχής, μαζί με τους εποχούμενους σκληρά εργαζόμενους αλβανούς νοικοκυραίους, λόγω της κοσμοσυρροής και της συνεπαγόμενης μεγάλης κυκλοφοριακής συμφόρησης, διαμαρτύρονταν ότι αργούσαν πολύ να φθάσουν στην Βάρκιζα ή πέρα από εκεί. Η παραλιακή οδός θύμιζε εξωτικές παραλίες με κόκκινους κάβουρες : φαλιρισμένοι και απείθαρχοι –ακόμη- έλληνες την διέσχιζαν οριζοντίως και λοξώς κατά δεκάδες χιλιάδες, με αποτέλεσμα η άσφαλτος να βάφεται κόκκινη από τα πολλά ατυχήματα και δυστυχήματα , ενώ οι αλβανοί διαμαρτύρονταν ότι κουράζονταν πολύ για την λήψη θαλάσσιου λουτρού και την επόμενη ημέρα δεν μπορούσαν να αποδώσουν στην δουλειά τους

Επειδή αφενός μεν το ελληνικό κράτος είχε ανάγκη από τους φόρους των διαρκώς διαμαρτυρόμενων, αλλά ολιγότερων και σχετικά προνομιούχων εργαζομένων ή επιχειρηματιών ελλήνων και αλβανών (η κοινωνία του άνω 1/3). και αφετέρου, κάτω από την πίεση της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης “ SOS ΦΑΛΙΡΙΣΜΕΝΟΙ” που συγχρηματοδοτείτο από κεφάλαια του G.Sorros και του Ιδρύματος “Bill & Melinda Gates Foundation”, για την προστασία των φαλιρισμένων αθηναίων από τα τροχαία δυστυχήματα και με τεχνογνωσία της Μ.Κ.Ο. ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ για την προστασία της καφέ αρκούδας και των μεγάλων θηλαστικών, στην Εγνατία Οδό αποφασίστηκε στα επικίνδυνα σημεία δηλ. σε κάθε σημαντικό πέρασμα για τους φαλιρισμένους της περιοχής που ενώνει τον αστικό όγκο πολυκατοικιών με αυτόν του θαλάσσιου μετώπου, και ιδιαίτερα κατά την περίοδο υψηλών θερμοκρασιών, δηλ. της προχωρημένης άνοιξης  (λόγω της μεγεθυνόμενης τρύπας του όζοντος) και του θέρους , η οποία χαρακτηρίζεται ως υψηλής κινητικότητας για την φαλιρισμένη κοινωνία των 2/3 και –συνεπώς- περίοδος ύψιστου κινδύνου για επόμενα ατυχήματα, να ληφθούν τα εξής μέτρα :

1. Κατασκευή περίφραξης από το Π. Φάληρο έως την Βούλα με τον απαιτούμενο κατάλληλο φράχτη, οι προδιαγραφές του οποίου έχουν εκπονηθεί από τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ και το ΤΕΕ
2. Δημιουργία κάτω διαβάσεων (δηλ. υπόγειων διαβάσεων) ανθρώπινης πανίδας στα κατάλληλα σημεία με επαρκή προστασία έναντι πλημμυρικών φαινομένων, λόγω της ανύψωσης της στάθμης της θάλασσας (εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου) και των αιφνιδίων καταιγίδων
3. Δημιουργία ορισμένων πεζογεφυρών άνω διάβασης και μίας πράσινης γέφυρας στο ψηλότερο σημείο της διάβασης όπου και το ανάγλυφο το επιτρέπει

4. Μείωση του ορίου ταχύτητας στα 80 χλμ/ώρα.
5. Ειδικά για τη σήμανση προτείνεται η αντικατάσταση των υφιστάμενων και η συμπληρωματική τοποθέτηση επιπλέον αυτοφωτιζόμενων πινακίδων ενημέρωσης για την παρουσία και τις μετα-κινήσεις της “φαλιρισμένης πανίδας” από και προς την περιοχή του θαλάσσιου μετώπου, κατά την διάρκεια της νύκτας.

Όμως, πολλοί –επισήμως - φαλιρισμένοι νοικοκυραίοι Έλληνες που είχαν διασώσει κάποιο μικρό κομπόδεμα (χρυσές λίρες, τιμαλφή, καταθέσεις) δηλ. το μεσαίο 1/3 της κοινωνίας, είχαν παρκάρει μόνιμα τα κλειστά φορτηγάκια (van) τους (που τα είχαν αγοράσει κοψοχρονιά μέσω πλειστηριασμών από φαλιρισμένες επιχειρήσεις) στην θέση των κατεδαφισμένων κέντρων διασκέδασης στο θαλάσσιο μέτωπο και τα είχαν μετατρέψει σε κοιτώνες επειδή με την σειρά τους είχαν - λόγω μεγάλων χρεών - απωλέσει την ιδιοκτησία των υπερπολυτελών διαμερισμάτων και των αυτοκινήτων τους μέσω εβδομαδιαίων πλειστηριασμών από τις τράπεζες και –επομένως- δυσχέραιναν την πρόσβαση των ολιγότερων προνομιούχων από τους φαλιρισμένους (δηλ. το κάτω 1/3) στην θάλασσα.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ν’ αρχίσουν διενέξεις και ταξικές συγκρούσεις μεταξύ των φαλιρισμένων( του μεσαίου και του κάτω 1/3 της αθηναϊκής κοινωνίας)δηλ. μεταξύ αυτών που είχαν στρατοπεδεύσει μόνιμα το θέρος στο θαλάσσιο μέτωπο με τα φορτηγάκια –κοιτώνες τους και σ’ αυτούς που μετακινούμενοι με μηχανάκια και ποδήλατα ή/ και πεζή που είτε θα ‘θελαν να κάνουν κι αυτοί κατάληψη μερικών τετραγωνικών μέτρων γης στην περιοχή του θαλάσσιου μετώπου με σκοπό να κτίσουν πρόχειρες καλύβες, όπως παλιότερα οι αρβανίτες στην Κακή Θάλασσα της Κερατέας και σ’ άλλες παραλιακές περιοχές της χώρας, ή απλώς θέλανε να απλώσουν τις πετσέτες τους και να καρφώσουν τις ομπρέλες τους σε μερικά τετραγωνικά μέτρα ελεύθερης γης για λίγες ώρες τις καθημερινές (αν ήταν τυχεροί και δούλευαν ακόμη) και περισσότερες τα σαββατοκύριακα.

ΙΙΙ. Μάιος 2014

Όπως προκύπτει από τα πεπραγμένα της η κυβέρνηση διαχείρισης του εθνικού χρέους ήταν πολύ αποτελεσματική και δίκαιη, αν λάβουμε υπόψη ότι :

1. Οι Έλληνες επιχειρηματίες της νύχτας ομολογουμένως δεινοπαθούσαν μαζί με τους καλλιτέχνες ήδη από το 2006 (τα κέντρα διασκέδασης δούλευαν αρχικά 4, μετά 3 και στο τέλος 2 φορές την εβδομάδα ) και τα τελευταία χρόνια μόνον εορτές και αργίες. Μόνον οι μεγάλες “φωνάρες” ασκώντας -καλλιτεχνικά- το αρχαιότερο επάγγελμα συμπλήρωναν το εισόδημά τους, ενώ οι υποδεέστερες έγιναν call girls σε εύπορους μεσήλικες, μερικοί δε τις καψουρεύτηκαν και τις παντρεύτηκαν.

2. Επομένως οι εκδιωχθέντες από το θαλάσσιο μέτωπο του ευρύτερου φαληρικού κόλπου στις παραλίες του Αλίμου, Ελληνικού, Γλυφάδας και Βούλας έλληνες επιχειρηματίες, που κάποτε είχαν φημισμένα κέντρα διασκέδασης (ΦΑΝΤΑΣΙΑ κ.λ.π.), επένδυσαν σε αντίστοιχα κέντρα στην ΕΕ, χρησιμοποιώντας και τα θέλγητρα των καλλιτεχνών, επίλεκτο τμήμα του νεοελληνικού λαού , τα σωματικά χαρακτηριστικά του οποίου, τα τελευταία 30 έτη είχαν βελτιωθεί και με το μεσογειακό ταπεραμέντο μας, μαγνήτιζαν το ευρωπαϊκό κοινό.

3. Στο ανοικτό πλέον φαληρικό θαλάσσιο μέτωπο πραγματοποιούνταν πάλι μαζικά- μετά από 40 έτη - τα μπάνια του φαλιρισμένου λαού. Εκεί συγκεντρώνονταν όσοι είχαν το ψυχικό σθένος να καταφθάσουν πεζή από τον Δήμο Κεντρικής Νότιας Αθήνας διότι η βενζίνη και το εισιτήριο των μαζικών μέσων μεταφοράς ήταν απίστευτα ακριβά.

Μετά την μεγάλη οικονομική επιτυχία των ελλήνων επιχειρηματιών της νύχτας στην Ε.Ε., οι πολιτικοί και οι επιχειρηματίες –βιτρίνα μαζί με τους λοιπούς επιχειρηματίες, που ήταν πάντα τολμηροί και αρκετά πατριώτες, θέλησαν να εκμεταλλευθούν αυτήν την μοναδική ευκαιρία, μετά την κάμψη της αντίστασης των αντίστοιχων τοπικών οικονομικών εξουσιών στην Ευρώπη. Αν λ.χ. από το 40% του ΑΕΠ, μόλις το ένα τέταρτο (1/4) περνούσε στην επίσημη οικονομία, με την ίδρυση μητρικών εταιρειών στην χώρα, τότε το έλλειμμα θα κατερχόταν σημαντικά.

Επίσης, για να είμεθα ρεαλιστές (Τ. Βοσκόπουλος) , μόνο η φορολόγηση των μητρικών εταιρειών στην Ελλάδα, με φορολογικό συντελεστή 10% επί των ασπρισμένων συσσωρευμένων κεφαλαίων μιας δεκαετίας θα απέδιδε άπαξ 10%x10έτηx80δις/ετος x 25% =20 δις . Έτσι, με 200 δις ασπρισμένα συσσωρευμένα κεφάλαια θα γίνονταν επενδύσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που θα ήταν παρόμοιου ύψους με αυτές στα εμιράτα του περσικού κόλπου. Οπότε θα μειωνόταν δραστικά η ανεργία στην χώρα , αφού πολλοί συμβασιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι απολυμένοι την περίοδο 2010-2012 θα περνούσαν μηνιαίο παιχνίδι τύπου SURVIVOR κυρίως σε γερμανικές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, με διευθυντές προσωπικού απόγονους βασανιστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και μετά από επιτυχή αναμόρφωση με κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη (έλεγχος αντοχής και επίδοσης σε 8ωρη έναντι 3ωρης εργασίας στο δημόσιο) θα προσλαμβάνονταν στις νέες επιχειρήσεις.

Επειδή ήμασταν η χώρα που είχε χάσει τουλάχιστον τρία τραίνα ανάπτυξης,(1980-2010) αποφασίσθηκε ότι οι επιχειρήσεις θα ήταν πράσινης κυρίως ανάπτυξης που ταίριαζε με τον αγροτικο-κτηνοτροφικό χαρακτήρα των πατεράδων και παππούδων μας, και με στόχο την παραγωγή μικρών σχετικά αλλά πανάκριβων προϊόντων (υλοποιώντας την ρήση” το μικρό είναι όμορφο και πανάκριβο”) όπως εκτροφή όνων για παραγωγή γάλακτος γαϊδούρας, παραγωγή τρούφας(η κορωνίδα της γεύσης για καταπληκτικά εδέσματα σε αστρονομικές τιμές. σε φημισμένα εστιατόρια ) δηλ. καλλιέργεια δενδρυλλίων των οποίων το ριζικό σύστημα έχει μολυνθεί με το μυκήλιο μυκήτων του γένους Tuber, παραγωγή αρωματικών φυτών, εκτροφεία αυγοτάραχου σε όλες τις λιμνοθάλασσες με προηγούμενη καταπολέμηση της ρύπανσης από λιπάσματα , φυτοφάρμακα και διαρροές αργού πετρελαίου, ανεμογεννήτριες εκεί που υπήρχε αιολικό δυναμικό.

Βέβαια το δαιμόνιο των ελλήνων προς την παρανομία, είχε ως αποτέλεσμα παράλληλα με την άσπρη-πράσινη οικονομία να βελτιώνεται και η μαύρη-πράσινη οικονομία του ”μαύρου” (κάνναβης) η οποία, εξάλλου, παραδοσιακά υπήρχε σε πολλά μέρη της χώρας και που κάλυπτε σχεδόν τις τοπικές ανάγκες, με λίγες εισαγωγές από την Αλβανία. Η καλλιέργεια κάνναβης έγινε πλέον με τις τελευταίες επιστημονικές μεθόδους (με αφανή συστήματα στάγδην άρδευσης με νερό που περιέχει όλες τις θρεπτικές ουσίες), η ποιότητα και η παραγωγή αυξήθηκε και οι δύο πρώην συγκάτοικοι φοιτητές σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και τώρα Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης διαχείρισης του εθνικού χρέους , ενθυμούμενοι τα νιάτα τους, αλλά και μετά από συστάσεις ψυχίατρων (ότι λελογισμένη χρήσις ανακουφίζει τον ψυχικό πόνο των ανέργων) αναγκάστηκαν να νομιμοποιήσουν την χρήση της.

Όμως, να μην κρατάμε σε αγωνία τους αναγνώστες μας. Ας παρακολουθήσουμε τι έγινε με την συμφωνία μετανάστευσης αρχικά δέκα χιλιάδων νεαρών βαμμένων ξανθιών για να εργασθούν ως γραμματείς σε αραβικές επιχειρήσεις σε χώρες του κόλπου και πώς χρησιμοποιήθηκαν οι επενδύσεις ύψους 40 δις Ευρώ.

Μόλις έφθασαν στα αεροδρόμια της ερήμου έμαθαν να χρησιμοποιούν μαντήλες Hermes, τις οποίες μοίρασαν φιλιππινέζες με γνώση Αγγλικών, ενώ με μεγάλη χαρά και περηφάνεια διαπίστωσαν ότι οι περισσότερες επικεφαλής ήταν 50άρες ελληνίδες αεροσυνοδοί που είχαν θαμπωθεί την δεκαετία του 80 από τα πετρελαιο-δολλάρια και τα πετρελαιο-πλούτη στις χώρες του κόλπου.

Οι chic μαντήλες Hermes ήταν βασικό αξεσουαρ στην ένδυση των γυναικών του μουσουλμανικού κόσμου, αν και στις χώρες αυτές οι μαντήλες ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμες για την προστασία του προσώπου τους και της αναπνοής τους από το μαστίγωμα της άμμου. Για να μην πολυλογούμε, ειδύλλια εκτυλίχθηκαν μεταξύ ξανθιών και βαμμένων ξανθιών ελληνίδων και των γόνων των αξιωματούχων (γιατί τα ετερώνυμα έλκονται και οι γυναίκες έχουν λεπτά αισθήματα) που μερικά οδήγησαν και σε γάμους και από εκεί στο χαρέμι. Εκεί –κατά τα γνωστά- για κανένα χρόνο ο σύζυγος εκτελούσε με ζήλο –πολλές φορές οθωμανικά- τα καθήκοντά του, αλλά μετά την πάροδο του χρόνου οι επισκέψεις του αραίωναν πολύ, αφού ήταν αφοσιωμένος στην νεώτερη γυναίκα του.

Οι πιο πολιτισμένοι σύζυγοι αφού –πολλάκις- κρατούσαν το κοινό τέκνο τους στο αραβικό εμιράτο, άφηναν να επιστρέψει στην χώρα μας η παλαιά πλέον ελληνίς σύζυγος , η οποία μόνον με τα δώρα προ και κατά τον γάμο –κυρίως σε χρυσά κοσμήματα - μπορούσε πλέον άνετα να οικοδομήσει την νέα της ζωή. Οι πιο σκληροτράχηλοι σύζυγοι δεν επέτρεψαν τέτοιες φιλελεύθερες πρακτικές, παρ’ ότι η Διεθνής Οργάνωση Γυναικών (με επικεφαλής -πλέον- τη νόθη κόρη του Μιτεράν) και άλλες γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις έστελναν συχνά διαμαρτυρίες με fax, email και δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό και γραπτό τύπο και παρά τις διαδηλώσεις στις πρωτεύουσες του ανεπτυγμένου κόσμου με πανώ όπως “ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΣΚΛΑΒΕΣ”. Μερικοί πολύ μελαχροινοί αδελφοί των φυλακισμένων Ελληνίδων, με αρκετό DNA από τους βορειοαφρικάνους μουσουλμάνους πειρατές που δρούσαν ήδη από το 16ο αιώνα στο Αιγαίο, μετά από ταχύρρυθμα μαθήματα αραβικών, με διάφορα στρατηγήματα και τεχνάσματα, άρχισαν business με τις χώρες του κόλπου, με τελικό σκοπό να έρθουν σε επαφή με τις “φυλακισμένες” αδελφές τους και να τις φυγαδεύσουν, με μια τελική κίνηση, μαζί με τους εαυτούς τους.

Όσον αφορά την πορεία των επενδύσεων από τις χώρες του κόλπου ύψους 40 δις Ευρώ, αυτές περιορίσθηκαν σε εξαγορά πολύ μεγάλου ποσοστού στην δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας , στην λειτουργία διακομετακομιστικού κέντρου σε λιμάνι της Δυτικής Ελλάδος, ώστε να μειωθεί η ανεργία και επομένως η – διαχρονικά- υψηλή εγκληματικότητα για ζητήματα τιμής (Ι. Βαρθολομαίος) και περιουσίας (πέντε κυνηγοί στο χωράφι) στην Αιτωλοακαρνανία καθώς και στον τομέα του real estate με εξαγορά δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων με την μέθοδο sale and leaseback (μια μέθοδος που χρησιμοποιείται από επιχειρήσεις προκειμένου να αντληθεί ρευστότητα από το πάγιο ενεργητικό τους, χωρίς να χάσουν τη χρήση του ακίνητου μέχρι το τέλος της σύμβασης, οπότε και αυτό θα επανέλθει στην κυριότητά τους). Με τη ρευστότητα του ελληνικού δημοσίου, επεστράφησαν κάποια δάνεια ενώ το δώρο των Χριστουγέννων διπλασιάσθηκε (από 200 σε 400 ευρώ).

Η βιοτεχνία porno ελληνικής παραγωγής ξεκίνησε –ήδη το 2010, στην αρχή της κρίσης - με μεμονωμένες προσπάθειες πανέξυπνου επιχειρηματία και με πρωταγωνίστριες ελληνίδες “φωνάρες”- ”κορμάρες”, φημισμένες σε περιοδικά gossip και στην trash tv , σε μοντέρνο στυλ, αλλά παρά τις εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις ήταν κατάλληλο μόνον για το επαρχιώτικο ελληνικό κοινό. Είχε δε τόσο επιτυχία, που μεστωμένες σταρ, αδυνάτιζαν και έκαναν γυμναστική και μετά από πλαστικές εγχειρήσεις, συμμετείχαν στην sex showbusiness, τόσο για το χρήμα όσο -και κυρίως- για την δόξα (αναβίωναν τον ναρκισσισμό τους και ξαναξύπναγαν τον πόθο που έτρεφε γι’ αυτές ο ανδρικός πληθυσμός τις δεκαετίες του 1980-1990). Ο πρωτοπόρος παραγωγός κέρδισε πολλά χρήματα και επέκτεινε τις επιχειρήσεις του στο Μαυροβούνιο και την Ρουμανία.

Η βιοτεχνία porno, παρά τις σεβαστές πωλήσεις στην Ε.Ε., κέρδισε τελικά και το παγκόσμιο κοινό, με προσεγμένα σενάρια με αρχαιοελληνικό και βυζαντινό περιεχόμενο μέσω συμπαραγωγών με Γερμανούς και αμερικάνους και κατέστη πολύ επικερδής. Η χώρα έτσι κι αλλιώς έγινε τόπος σεξουαλικού τουρισμού, θύμιζε βαλκανική Κούβα ή Βραζιλία (ως προς τις παραλίες της). Δεν ήταν σπάνιο να βλέπεις άνεργους νέους και νέες να ξημεροβραδιάζονται στις δημοτικές παραλίες στο ελεύθερο πλέον φαληρικό θαλάσσιο μέτωπο και να αθλούνται παίζοντας basket, beach soccer και beach volley (στο οποίο παρεμπιπτόντως παίρναμε το παγκόσμιο πρωτάθλημα).

Ας δούμε τι απέγινε με τον “Φόρο Παρθενώνα” δηλ. ετήσιες επενδύσεις 10 δις ευρώ (το 0.1 % του ΑΕΠ της Κίνας και της Βραζιλίας) ώστε να δημιουργηθούν νέα μουσεία με θεματικά πάρκα, ξενοδοχεία, κ.λ.π. στους σημαντικότερους εναπομείναντες αρχαιολογικούς χώρους μαζί με τα αντίστοιχα μουσεία (Ακρόπολη, Δελφοί, Ολυμπία, Βεργίνα κ.λ.π.) από την ελληνο-κινεζο-βραζιλιάνικη κοινοπραξία.

Οι Κινέζοι δεν περιορίσθηκαν μόνο στην εξαγορά πολύ μεγάλου ποσοστού στην μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας και στην λειτουργία διακομετακομιστικού κέντρου κοντά στο λιμάνι του Πειραιά. Ίδρυσαν κινεζο-ελληνικές βιομηχανίες, ενώ με την ελληνο-κινεζο-βραζιλιάνικη κοινοπραξία, στην οποία είχαν το μεγαλύτερο ποσοστό, κατάφεραν αρχικά να δημιουργηθούν νέα μουσεία και να επεκταθούν τα υπάρχοντα (π.χ. το εθνικό και αρχαιολογικό μουσείο επεκτάθηκε στα ιστορικά κτίρια του ΕΜΠ της Πατησίων, που διαμορφώθηκαν κατάλληλα, ενώ το ξενοδοχείο ΑΚΡΟΠΟΛ , ανακατασκευάσθηκε πλήρως και έγινε το Ελληνικό Κέντρο Πολιτισμού Αρχαίας Ελλάδος. Τμήμα της οδού Πατησίων πεζοδρομήθηκε και ενώθηκε με τον πεζόδρομο της οδού Αθηνάς.

Μερικά projects κόλλησαν λόγω μακρόχρονων διαφωνιών και ενστάσεων για τους αρχιτέκτονες που θα αναλάμβαναν τα σχέδια και, στη συνέχεια, κατόπιν προσφυγών στο Συμβούλιο Επικρατείας. Για λόγους επιτάχυνσης η κυβέρνηση διαχείρισης του εθνικού χρέους ψήφισε αυστηρή νομοθεσία για επιτάχυνση των μελετών, των έργων και προμηθειών, ανάλογη με την Ολυμπιακή νομοθεσία του 2004.

IV. Μάιος 2015

Όμως, μετά την ψήφιση αυστηρής νομοθεσίας για την επιτάχυνση των επενδύσεων, που ήταν αμφιλεγόμενης συνταγματικότητας -ίσως και στα συνταγματικά όρια - η ελληνο-κινεζο-βραζιλιάνικη κοινοπραξία, κατόρθωσε σε χρόνο ρεκόρ, χρησιμοποιώντας ημι-φαλιρισμένους υπεργολάβους με ελληνικά και αλβανικά συνεργεία, τα οποία δουλεύοντας σε δύο 12ωρες βάρδιες τις εργάσιμες ημέρες και τρεις 8ωρες βάρδιες τα σαββατοκύριακα και εορτές, να ολοκληρώσει τα περισσότερα projects στον χώρο του πολιτισμού. Κτίσθηκαν νέα μουσεία ή επεκτάθηκαν υφιστάμενα με θεματικά πάρκα στους αρχαιολογικούς χώρους, ώστε η περιήγηση να είναι ελκυστική για την νέα κινέζικη και βραζιλιάνικη αστική τάξη και τα παιδιά τους, ανεγέρθηκαν νέα πράσινα και βιοκλιματικά ξενοδοχεία, πολυόροφα ξενοδοχεία κατεδαφίσθηκαν εν όλω ή εν μέρει (οι 2 ως 3 ανώτατοι όροφοι), ενώ οι υπολειπόμενες κλίνες κατανεμήθηκαν σε ισόγεια bungalows σε περιοχές αρχαιολογικών χώρων ή/και υψηλού κάλλους. Με τον τρόπο αυτό η τουριστική κίνηση αυξήθηκε κατά 30% το επόμενο έτος.

Οι Ευρωπαίοι δεν είχαν καταλάβει με ποιους είχαν να κάνουν. Οι Έλληνες είχαν κλέψει το φοινικικό αλφάβητο, το οποίο γνώρισαν καθώς ταξίδευαν στα τέλη του 9ου π.Χ. αιώνα στην ανατολική Μεσόγειο και είχαν δημιουργήσει το ελληνικό εδώ και 27 αιώνες(κατά μία ρήση που αποδίδεται στον P. Picasso “Οι χαζοί αντιγράφουν οι μεγαλοφυΐες κλέβουν”). Είχαν φθάσει μέχρι την Ινδία με τον Μ. Αλέξανδρο…..Έπαιρναν εργολαβικά την είσπραξη φόρων από τους Τούρκους και τους διπλασίαζαν (οι κοτζαμπάσηδες). Ο ιστορικός Οικονόμου μας λέει: “Κατά τα τελευταία προ της Επαναστάσεως έτη …..η καλλιεργημένη έκτασις η οποία ανήκε εις τους Τούρκους και εις το Τουρκικόν Δημόσιον μόλις έφθανε τα 6.368.720 στρέμματα έναντι 9.521.200 στρέμματα πού ανήκαν στούς Έλληνες” Πολλές φορές η φτωχολογιά ζήταγε την βοήθεια των Τούρκων για να γλυτώσει από τους Κοτζαμπάσηδες….

Έτσι, όταν το νέο ελληνικό κράτος άρχιζε να διανύει την εφηβική του ηλικία, οι άνθρωποι της εξουσίας ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν. Κατηγορούσαμε τους πολιτικούς, αλλά αυτό … ήταν άδικο: έπαιρναν μόνον 2 έως 4% ως προμήθεια και είχαν και προεκλογικές δαπάνες οι άνθρωποι. Όμως, μέσω των κομματικών μηχανισμών, αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι με φαινομενικά χαμηλότερους μισθούς από αυτούς του ιδιωτικού τομέα και από τα εισοδήματα αρκετών ελεύθερων επαγγελματιών είχαν σπίτι με κήπο στα ακριβά Β προάστια , συνήθως στους πρόποδες της Πεντέλης ή της Πάρνηθας, σπίτι στο χωριό ή/και εξοχικό, ακριβό αυτοκίνητο (το καλό), ενώ η πλειονότητα των ελεύθερων επαγγελματιών αντίστοιχης ειδικότητας ζούσαν σε σπίτι 120 τετραγωνικά σε πολυκατοικία.

Γενικά, ανέκαθεν στην χώρα είχε αναπτυχθεί η ευρεία έννοια του συνεταιρισμού, της κοινοκτημοσύνης, -τελικά- απέναντι στην δημόσια περιουσία. Ας θυμηθούμε τις καταπατήσεις δημόσιας γης που εξασφάλισαν στους Αρβανίτες και άλλους καταπατητές την ιδιοκτησία της μέσω χρησικτησίας και, στη συνέχεια, μόνιμα εισοδήματα πουλώντας -δια μεσαζόντων- παραθαλάσσια οικόπεδα με δόσεις Οι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, δημόσιοι υπάλληλοι - και όχι μόνον- δημοτικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστές , μέλη αγροτικών συνεταιρισμών έλεγαν στους υποψήφιους συνεταίρους: “Έχουμε (πληθυντικός) αυτήν την δουλειά” (μελέτη, έργο, προμήθεια) . Το ποσοστό τους κυμαινόταν από 50% (οι θρασύτατοι), 30%, 20%, έως 10% (οι πιο τίμιοι). Ανάλογα με την ανάγκη του προμηθευτή, το περιθώριο κέρδους, την επιθυμία κατάληψης δεσπόζουσας θέσης στον συγκεκριμένο τομέα, την περιοχή ή αυτή την δημόσια υπηρεσία κ.λ.π. κλεινόταν η δουλειά πάντα και με την βοήθεια των βοηθητικών ατομικών επιχειρήσεων ή/και εταιρειών –“βιτρίνα” που εναλλάσσονταν ως ανάδοχοι για συσκότιση της πραγματικότητας.

Αυτή ήταν τελικά η ανάπτυξη, δανειζόμαστε για να διαχυθεί το προϊόν της ανάπτυξης σε μεγάλη μερίδα συνένοχων, ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν με την σειρά τους να ωφεληθούν κι αυτοί, με κάποιο τρόπο. Δικαίως λοιπόν οι ευρωπαίοι αναλυτές το 2010 μας κατηγορούσαν ότι ”οι Έλληνες πολιτικοί δεν βλέπουν το δημόσιο χρέος ως χρέος αλλά ως εθνικό εισόδημα”. Ενώ αυτοί –πλήν ελάχιστων εξαιρέσεων- ήταν …ψιλικατζήδες. Οι…. χαζοί Άγγλοι πολιτικοί στέγαζαν τον ερωτά τους , δηλ. πλήρωναν το ενοίκιο της ερωτικής τους φωλιάς με τον καλό τους με κρατικά χρήματα   ( δηλ. ετησίως 8400 έως 12000 £), ενώ οι Γάλλοι έβαζαν στην μισθοδοσία –αργομισθία την ερωμένη τους σε μεγάλη ημικρατική εταιρεία. Οποία κατάντια!

Επειδή -μέσα σε ένα έτος- συγκεντρώθηκαν πάρα πολλά ασπρισμένα (πρώην γκριζό-μαυρα) κεφάλαια ύψους 200 δις, που δεν ήταν δυνατόν να επενδυθούν ακαριαία, έγιναν αφενός μεν σημαντικές αγορές ελληνικών ομολόγων καθώς και πρόσθετες επενδύσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τα επόμενα 3 έτη. Αυτές οι χρονιές άφησαν άναυδους τους αξιωματούχους του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, ενώ το τραγούδι από το ελληνικό μετα – punk συγκρότημα “The Greek Dept” που παιζόταν στα ραδιόφωνα όλης της Ευρώπης με τίτλο“I made it with my Greek way” ήταν συμβολικά η επιτυχία που αποτελούσε την καλύτερη εκδίκηση, και που αποστόμωσε δια παντός τους πικρόχολους αναλυτές κάθε είδους, γεννήτορες των κακών κριτικών για μια πενταετία. Ήταν από τις λίγες περιπτώσεις επέκτασης του ελληνικού καπιταλισμού με ίδρυση θυγατρικών εταιρειών στο εξωτερικό με έδρα την Ελλάδα.

Η φράση “ the greek pride” ή “ the greek filotimo” μεταφράζεται ως υπερηφάνεια, φιλότιμο, φιλοτιμία , υπεροψία (που για τους πραγματικούς φιλέλληνες αποδίδεται καλύτερα με την υπεροψία απέναντι σε κάθε ηλίθιο καθολικό ή προτεσταντικό κανόνα) εξηγούσε συνοπτικά τι πραγματικά συνέβη. Η ανθρωπότητα, δεν είχε καταλάβει ότι οι ιδιοκτήτες των γκριζόμαυρων κεφαλαίων ως κάτοικοι εξωτερικού περνούσαν μια σοβαρή υπαρξιακή κρίση. Στο ελβετικό chalet τους, ή στη βίλλα τους στην Κυανή Ακτή οι Ευρωπαίοι φίλοι τους, τους κοίταγαν ειρωνικά με χαμόγελο που σκοτώνει, όταν η γερμανίδα υπηρετριά τους έφερνε μια νέα πανάκριβη σαμπάνια, το ίδιο κι η τσέχα ερωμένη τους, πρώην μοντέλο, την ίδια ώρα που πολλοί φίλοι και γνωστοί τους στην πατρίδα έσβηναν τον πόνο τους με ρετσίνα. Επειδή πολλοί πλησίαζαν τα 65 , ξαφνικά είδαν την ζωή τους σαν κινηματογραφική ταινία :

Ελλάδα 1955-1960 φτώχεια, γκαζιέρα, ψυγείο πάγου (οι πλουσιότεροι στην κωμόπολη)
1965-1979 Δικτατορία, Νομική , Πολυτεχνείο, μεταπολίτευση, συνδικαλισμός
1980 FIAT 128 με παρέα με την φίλη τους και πρώτη σύζυγο σε ταβερνάκια στην Καισαριανή
1985 ALFA ROMEO οικογενειακή εκδρομή με τα παιδιά στη Ρώμη
1995 Με JEEP και την Ρωσίδα ερωμένη τους στην Μύκονο.
2005 Έκαναν ταμείο, είχαν τρεις offshore εταιρείες και χώριζαν με την δεύτερη συζυγό τους.

Πόσο χρόνος τους έμενε; Αποφάσισαν λοιπόν να κάνουν το τολμηρό βήμα. Με την νομοθετική διάταξη περί επιστροφής και επένδυσης αδήλωτων κεφαλαίων με φόρο συγκέντρωσης 10%, ξαναγύρισαν τα περισσότερα αδήλωτα κέρδη τους στην χώρα κι έτσι σύντομα συγγενείς, παλιοί φίλοι και γνωστοί και τα παιδιά τους άρχισαν πάλι να έχουν δουλειά κι αξιοπρέπεια. Ήταν λοιπόν θέμα “φιλότιμου”, “ελληνικής ψυχής”, θέμα άλλης ειδικότητας.

Όσον αφορά την είσπραξη ανείσπρακτων φορολογικών οφειλών, που το 2010 , ανερχόταν σε 32 δισ. από τις οποίες, περίπου 18 δισ. ευρώ είναι ανεπίδεκτες είσπραξης , διότι περιλαμβάνονται βεβαιωμένα έσοδα από εταιρείες «μαϊμού», από εταιρείες που έχουν κηρύξει πτώχευση και από πλαστά - εικονικά τιμολόγια, μόνον 6 δισ. αποτελούσαν μη ληξιπρόθεσμες οφειλές που εισπράχθηκαν με δόσεις, ενώ άλλα 8 δισ. ευρώ ήταν ληξιπρόθεσμες οφειλές. Αυτές οι τελευταίες οφειλές , όταν δόθηκε ως κίνητρο στους πολίτες “εύρετρο φόρου” ύψους 15%, τριπλασιάστηκαν (γιατί όλοι μας γνωρίζαμε 2 ως 3 μεσαιο-φοροφυγάδες) και έτσι οι περισσότεροι φοροφυγάδες συνεμορφώθησαν σταδιακά λόγω και των καταλόγων φοροφυγάδων που ανακοινώνονταν εβδομαδιαίως σε τηλεοράσεις , δημοσιεύονταν σε ένθετα εφημερίδων και ετοιχοκολλούντο σε εφημερίδες τοίχου στα χωριά και στις συνοικίες (στα ελληνικά και αλβανικά). Οι φοροφυγάδες καταγγέλλονταν και με πρωτοβουλία πολιτών –τηλεθεατών που έπαιζαν στο τηλεοπτικό παιχνίδι “ΠΕΣ ΤΟΝ ΦΟΡΟΦΥΓΑ” με πρόσθετο κίνητρο ένα ταξίδι μιας εβδομάδας σε ελληνικό προορισμό με χορηγία του Ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομίας/Παράρτημα Ελλάδος.

Ας παρακολουθήσουμε όμως τι έγινε στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Οι δημοσιονομικές περικοπές, σε συνδυασμό με την αύξηση των φόρων, οδήγησαν αυτές τις μεγαλύτερες οικονομίες ξανά στην σπειροειδή ύφεση. Το γεγονός αυτό μείωσε με τη σειρά του τα φορολογικά έσοδα και αύξησε περαιτέρω τα δημόσια ελλείμματα. Ακόμη χειρότερα, οι τιμές που ήδη από το 2010 έπεφταν στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, εξέλιξη που οδήγησε τους καταναλωτές, τα εισοδήματα των οποίων είχαν ήδη πληγεί ισχυρά από τις δημοσιονομικές περικοπές, να μειώσουν περαιτέρω την κατανάλωσή τους, προεξοφλώντας περαιτέρω πτώσεις τιμών.

Οι συνέπειες της κρίσης του δημόσιου χρέους, δεν περιορίσθηκαν μόνο στην κατάρρευση του ευρώ, ένα ούτως ή άλλως ουτοπικό σχέδιο των ευρω-γραφειοκρατών που ουδεμία σχέση είχε με τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας . Ο κρατικοδίαιτος καπιταλισμός ή η σοσιαλδημοκρατία ή πιο απλά ο κεϋνσιανισμός, δηλ. το οικονομικό σύστημα που κυριάρχησε στον πλανήτη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ζούσε τα πρώτα στάδια κατάρρευσης (όπως οι σοσιαλιστικού τύπου οικονομίες το 1989 ).

Πρώτη κατάρρευσε η Ελλάδα, μια χώρα που εφάρμοζε έναν εκχυδαϊσμένο, βαλκανικού τύπου κεϋνσιανισμό. Αλλά μια τέτοια οικονομία, με γκρίζα και μαύρη οικονομία διαχρονικά της τάξης του 40% του ΑΕΠ, παρείχε την δυνατότητα - με την υπέρβαση της νομιμοποίησης ενός μόνον μέρους της, που ήταν ήδη από δεκαετίες συσσωρευμένο και συγκεντρωμένο μόνον σε μερικές χιλιάδες άτομα - συγκέντρωσης κεφαλαίων ύψους 200 δις, ενώ το υπόλοιπο είναι διαχυμένο σε πάνω από 1 εκατομμύριο οικογένειες και συνέβαλλε διαχρονικά στην ευημερία αρκετής μερίδας του πληθυσμού. Τέτοια ποσότητα κεφαλαίων που προσέγγιζε το ΑΕΠ της χώρας , δεν ήταν δυνατόν να επενδυθεί πάραυτα. Έτσι, έγιναν αφενός μεν σημαντικές αγορές ελληνικών ομολόγων, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει ισχυρή πτωτική τάση των ελληνικών spreads –έγιναν σχεδόν μηδενικά - καθώς και πρόσθετες επενδύσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τα επόμενα 3 έτη, ύψους 30 δις ετησίως .

Ήδη με τις επενδύσεις από τις χώρες του κόλπου (40 δις) και τις αντίστοιχες της ελληνο-κινεζο-βραζιλιάνικη κοινοπραξίας στον τομέα του πολιτισμού και του τουρισμού (3 έτηx10 δις=30 δις) η οικονομία μας αναθερμάνθηκε, η απασχόληση αυξανόταν διαρκώς και το έλλειμμα και το χρέος της χώρας μας μειωνόταν διαρκώς.

Τα μέτρα που πρότεινε η Μ.Κ.Ο. SOS ΦΑΛΙΡΙΣΜΕΝΟΙ (υπόγειες διαβάσεις, πεζογέφυρες άνω διάβασης κ.λ.π.) οδήγησαν, αρχικά στην σημαντική μείωση των ατυχημάτων και δυστυχημάτων στα επικίνδυνα περάσματα μέσω της παραλιακής οδού για τους φαλιρισμένους στην χερσαία περιοχή του θαλάσσιου Φαληρικού μετώπου. Καθώς όμως η οικονομία μας αναθερμάνθηκε σε ασιατικά επίπεδα και η απασχόληση αυξανόταν διαρκώς, οι πρώην φαλιρισμένοι μπόρεσαν σε πρώτη φάση –αφού προσελήφθηκαν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις- να επαν-αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές τα εκατοντάδες χιλιάδες Ι.Χ. τους, που δεν μπορούσαν να εξαχθούν σε χώρες του τρίτου κόσμου, γιατί ήδη κυκλοφορούσαν πλέον σχεδόν αποκλειστικά νέα υβριδικά Ι.Χ. Άμεσο αποτέλεσμα ήταν να σταματήσουν οι διενέξεις και οι ταξικές συγκρούσεις μεταξύ των πρώην φαλιρισμένων ( του μεσαίου και του κάτω 1/3 της αθηναϊκής κοινωνίας),αφού νοίκιασαν τα κατασχεμένα σπίτια τους στην μισή τιμή απ΄ αυτήν προ της κρίσης και εξέλιπεν το πρόβλημα συνωστισμού προς την περιοχή του θαλάσσιου Φαληρικού μετώπου.

Το προνομιούχο άνω 1/3, ανάμεσα στο οποίο βρίσκονταν και οι επενδυτές –σωτήρες της χώρας, δηλ. το άνω 1/1000, σχεδόν ηρωποιήθηκε για τον πατριωτισμό και το “ελληνικό φιλότιμο” που επέδειξε , επαναφέροντας - με τον προπεριγραφόμενο σουρεαλιστικό ελληνικό τρόπο - την ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης (εξάλλου στον Α. Breton αποδίδεται η ρήση “οι Έλληνες είχαν εφεύρει τον σουρεαλισμό πριν καν εφευρεθεί ο σχετικός όρος”)

Οι ιδέες του Λόρδου Κέυνς και των επιγόνων του , που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις στις υπόλοιπες χώρες της Δύσης και ιδιαίτερα της Ε.Ε τα τελευταία 65 χρόνια, έδωσαν ιδεολογική επικάλυψη στο υψηλό δημόσιο χρέος , καθαγίασαν τις υψηλές κρατικές δαπάνες και - με τη δημιουργία ενός γενναιόδωρου «κράτους πρόνοιας» - μας χάρισαν την ψευδαίσθηση του «δωρεάν γεύματος». Μόνο που ο δημόσιος τομέας κάθε ευρωπαϊκής χώρας διογκώθηκε τόσο πολύ που –πλέον- οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να τον χρηματοδοτήσουν.

Ο παραλογισμός και το αδιέξοδο του συστήματος, φαίνεται από το γεγονός πως οι στυλοβάτες του (πολιτικοί, οικονομολόγοι, τραπεζίτες) , σαν τους αλκοολικούς που δεν μπορούν να σταματήσουν να πίνουν, ή τους χαρτοπαίκτες που -παρ΄ ότι χάνουν- δεν σταματούν να παίζουν έως ότου οι δανειστές τους παύσουν να τους δανείζουν, πιστεύουν και πάλι , όπως το 2008, πως η μοναδική λύση είναι η παροχή και άλλου κρατικού χρήματος, είτε με την εκτύπωση νέου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είτε με νέα πακέτα βοήθειας ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ . Όμως, όπως προειδοποίησε ο θρυλικός επενδυτής Jim Rogers «Δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα υπερβολικού χρέους και υπερβολικών δαπανών με ακόμη περισσότερο χρέος και ακόμη περισσότερες δαπάνες- κάτι τέτοιο απλώς ξεπερνάει τη λογική».

Οι κρατικές δαπάνες στην Ε.Ε. εκτοξεύτηκαν σε επίπεδα ρεκόρ . Το δημόσιο χρέος στην Ευρώπη , το οποίο βρισκόταν στο 61,6% του Α.Ε.Π. το 2008 , εκτοξεύτηκε στο 73,6% , μέσα σε μία μόλις χρονιά . Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 2014 ξεπέρασε το 100%. Οι εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομικών, το 2010, ήταν ότι η Ελλάδα, το 2013 θα είχε δημόσιο χρέος που θα έφτανε το ιλιγγιώδες 149%.

Όμως όλες αυτές οι προβλέψεις διαψεύστηκαν, για την χώρα μας (χώρα με φτωχό κράτος και πλούσιους υπηκόους, χώρα με μεγάλη ευελιξία και -κυριολεκτικά – με επτά ψυχές) γιατί, η καινοτόμος ιδέα της νομιμοποίησης και χρήσης ασπρισμένων (πρώην γκριζό-μαυρων) κεφαλαίων ύψους 200 δις, οδήγησε στην αναγκαστική αγορά ελληνικών ομολόγων με αποτέλεσμα την σημαντική πτώση των spreads καθώς και σε πρόσθετες επενδύσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Παράλληλα, με την –προσωρινή μην παίρνετε θάρρος- καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την είσπραξη ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών 25 δις, όπως προαναφέρθηκε, και με τις επενδύσεις από τις χώρες του κόλπου και τις αντίστοιχες της ελληνο-κινεζο-βραζιλιάνικη κοινοπραξίας στον τομέα του πολιτισμού και του τουρισμού η οικονομία μας απογειώθηκε με ρυθμούς ανάπτυξης τύπου Κίνας, η απασχόληση αυξανόταν διαρκώς και το έλλειμμα και το χρέος της χώρας μας μειωνόταν διαρκώς.

Αφήστε, δε, το γεγονός ότι ελληνικές επενδύσεις στο εξωτερικό σήμαινε ότι σε γερμανικές και αγγλικές πρωτεύουσες και πόλεις τα αφεντικά ήταν Έλληνες, ενώ οι υπάλληλοι ήταν ιθαγενείς, ξέρετε αυτοί που μεθάγανε και μερικοί τα σπάζανε παλιότερα -πριν την ευρωπαϊκή κρίση- κάθε καλοκαίρι στο Φαληράκι, στα Μάταλα, στην Ιο, κ.λ.π. Δεν είχαν καταλάβει οι ηλίθιοι ότι αυτή η κατάσταση λειτουργούσε μόνον για ένα μήνα σαν βαλβίδα ασφαλείας ατμολέβητα, ενώ οι φιλοσοφημένοι και σώφρονες τελικά Έλληνες είχαν σχεδόν κάθε μέρα γιορτή, που διακόπηκε μόνον ως προς το ποσό που ξοδευόταν αυτήν την ζοφερή πενταετία που απ΄ ότι φαίνεται είχε παρέλθει οριστικά. Τώρα πια να περιμένουμε την επανάσταση από το προλεταριάτο του Βερολίνου και του Λονδίνου ;

Παράλληλα, όπως είχε προβλεφθεί, η οικονομική κρίση δεν επρόκειτο να διατηρηθεί μόνο στις αδύναμες οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά, με μια ειρωνεία της ιστορίας, επεκτάθηκε από την κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, την Ελλάδα, σε ολόκληρο τον Δυτικό Κόσμο. Μια κρίση χειρότερη από ότι έχουμε δει μέχρι τώρα. Αυτό που διαφοροποιούσε την Ελλάδα από τις λοιπές χώρες της Ε.Ε. ήταν το μικρό σχετικά μέγεθος της οικονομίας της, το γεγονός ότι το κράτος είχε χρεοκοπήσει και όχι οι Έλληνες και η ισχυρή και διαρκής παρουσία της παραοικονομίας που το 2010 εκτιμήθηκε σε 25%, αλλά πρέπει στην πραγματικότητα να προσεγγίζει διαχρονικά το 40% του ΑΕΠ.

Λεγόταν για τις αδύναμες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία) ότι διάγουν «βίο ανώτερο των δυνάμεών τους» και πως ήρθε η στιγμή να προσαρμοστούν. Όμως, τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους τριπλασιάστηκαν μόνον κατά την τριετία 2007-2010, ως άμεση συνέπεια της διεθνούς κρίσης, ακόμη και για την Ισπανία, η οποία μέχρι το 2007 διατηρούσε δημοσιονομικό πλεόνασμα 2% του ΑΕΠ. Η δημοσιονομική κρίση πυροδοτήθηκε απ’ έξω, όχι από μέσα.

Η ευρωζώνη αντιμετωπίζει σήμερα αντίξοες διεθνείς συνθήκες με ασύμμετρες συνέπειες μεταξύ των χωρών-μελών της. Η διεθνής ζήτηση εκμηδενίζεται, ενόσω το ενιαίο νόμισμα ενισχύεται λόγω διολίσθησης όλων των άλλων νομισμάτων. Όλες οι περιοχές του πλανήτη διολισθαίνουν τα νομίσματά τους προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις οικονομίες τους. Στην Ευρώπη συμβαίνει το αντίθετο: οι οικονομίες θυσιάζονται προκειμένου να διασώζονται τα χρηματοπιστωτικά συστήματα και το ενιαίο νόμισμα. Με την ύφεση που έχει αρχίσει, τα εξωτερικά ισοζύγια αποβαίνουν παθητικά, τα δημοσιονομικά ελλείμματα βαθαίνουν.

Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία ακολούθησαν παρόμοιες τακτικές μείωσης του ελλείμματος και του χρέους, με μόνη διαφορά την βοήθεια που έλαβε η τελευταία από την Ιρλανδική μαφία των ΗΠΑ που μείωσε κατά τι την ύφεση. Αντίθετα, λόγω του μεγέθους της οικονομίας τους, για την διάσωση χωρών σαν την Ισπανία και την Ιταλία, χρειάσθηκαν πολλαπλάσια ποσά που αντλήθηκαν με μεγάλες δυσκολίες, όταν ακόμη και οι πλούσιες χώρες του Βορρά, έβλεπαν τα χρέη τους να αυξάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό.

Η Γαλλία είχε πετύχει μεγάλη νίκη σε βάρος της Γερμανίας στην προσπάθειά της να προωθήσει περαιτέρω την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, με την υπαγωγή των δημοσιονομικών πολιτικών των εθνικών κρατών σε ενισχυμένο κεντρικό έλεγχο – μια κίνηση για την οποία το Παρίσι μετάνιωσε όταν ήλθε η ώρα της αναθεώρησης του δικού του δημοσίου ελλείμματος που έφτασε το 10%. Αυτό όμως δε σημαίνει πως τα πράγματα είναι καλύτερα για τις Η.Π.Α. «Οι Η.Π.Α. είναι ασφαλές καταφύγιο, με τον ίδιο τρόπο που ήταν ασφαλές καταφύγιο και το Περλ Χάρμπορ το 1941» , σχολίασε σκωπτικά ο Niall Ferguson . Η ίδια η αμερικάνικη κυβέρνηση είχε υπολογίσει ότι το 2010, για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το δημόσιο χρέος θα αγγίξει το 70% (ενώ το 2008 ήταν μόλις 40,8%). Πολλοί αναλυτές προβλέπουν πως ως το 2020 θα ξεπεράσει το 150%.

Όμως τελικά νικητής το 2015 ήταν μια μικρή σχετικά και ανυπότακτη χώρα, η Ελλάδα, η οποία με καθυστέρηση 11 ετών πήρε ξανά, όχι το πανευρωπαϊκό κύπελλο ποδοσφαίρου, αλλά το πανευρωπαϊκό κύπελλο ως προς την δραστική μείωση του χρέους(από 120% σε 77%) , τον ρυθμό ανάπτυξης ( 7% ) και με ανεργία μόλις 6.5 %, με δεύτερη την συνεργαζόμενη - τίγρη επίσης της ΝΑ Ευρώπης- Αλβανία, η οποία κατάλαβε επιτέλους ότι τα κοινά στοιχεία που την ένωναν με την χώρα μας ήταν περισσότερα από αυτά με την ιταλική mafia ( η οποία είχε υποστεί καίρια πλήγματα από το ιταλικό κράτος λόγω της αυστηρής ευρωπαϊκής νομοθεσίας καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου ).

Άνθρωποι της νύκτας, ελληνικής καταγωγής, πρώην λαθρέμποροι καυσίμων και άλλοι πρώην μαυρο-κεφαλαιούχοι, διέσχιζαν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με limo για συσκέψεις με τους managers των επιχειρήσεων που διατηρούσαν, δίνοντας τις σωστές κατευθύνσεις για την διοίκηση του ιθαγενούς προσωπικού, θυμίζοντας τους διοικητές των αμερικάνικων και γερμανικών θυγατρικών επιχειρήσεων στην χώρα μας την δεκαετία του 1970.